Εργασιακή εφεδρεία

Πόσο εύκολο είναι να αναθεματίζεις ανθρώπους και να τους στέλνεις στην πυρά καθιστώντας τους υπεύθυνους για τα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης; Είναι η λύση να στέλνεις σε εφεδρεία τόσους εργαζόμενους   ; Ερωτήσεις που η απάντηση τους  προϋποθέτει να αντιμετωπίσει κάποιος το πρόβλημα σε βάθος και να μην οδηγηθεί σε εύκολους δρόμους , υπερθεματίζοντας υπέρ ή κατά του μέτρου.

    Η αλήθεια είναι ότι ζούμε , την αποδόμηση του Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης. Ο ίδιος ο όρος «αποδόμηση» κατά τον φιλόσοφο Ζακ Ντεριντά , αναφέρεται στα κείμενα τα οποία αντί να είναι ενωμένα, έχουν αδιάλλακτα αντιφατικά νοήματα, ενώ ο J. Hillis Miller, διαπρεπής Αμερικανός που εξάσκησε την αποδόμηση, έχει εξηγήσει σε ένα δοκίμιό του, "αποδόμηση δεν είναι το να αποσυναρμολογήσεις τη δομή ενός κειμένου, αλλά μία υπόδειξη ότι το ίδιο το κείμενο έχει αποσυναρμολογήσει τον εαυτό του. Αυτό που φαίνεται ως η συμπαγής του βάση δεν είναι βράχος, αλλά αέρας". Στην θέση του κειμένου, μπαίνει το Ελληνικό Δημόσιο όπου και αυτό δεν είναι συμπαγής αλλά αέρας. Στην προσπάθεια αντιμετώπισης  των δημοσιονομικών προβλημάτων , ένα από τα μέγιστα προβλήματα που ανακάλυψαν οι «εξυγιαντές» του Δ.Ν.Τ είναι το υπεράριθμο ανθρώπινο δυναμικό του κράτους. Εξετάζοντας ουδέτερα και χωρίς συναισθηματισμούς την ουσία ,θα παραδεχτούμε ότι η Ελλάδα  χρησιμοποιεί περισσότερους υπαλλήλους από ότι χρειάζεται , κάτι που δυσχεραίνει και την παραγωγή έργου αλλά και δημιουργεί  γραφειοκρατικούς μηχανισμούς. Το οικοδόμημα έχει στηθεί πάνω σε αυτά τα θεμέλια και κάθε νοήμων μπορεί εύκολα να καταλάβει ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η ίδια τακτική.

  Όμως είναι λύση η ,ουσιαστικά, απόλυση και όχι εφεδρεία τόσων υπαλλήλων; Άτομα που ανήκουν κυρίως στο ηλικιακό γκρουπ  των 45-50 ,οικογενειάρχες ,οι οποίοι θα μείνουν χωρίς δουλειά ,σε μια κοινωνία που δεν μπορεί να τους απορροφήσει ομαλά. Είναι γεγονός πως όλοι έχουμε την εικόνα του κακού δημοσίου υπαλλήλου, που η μόνη του έννοια είναι να μην εργάζεται αλλά μήπως δεν είναι αυτοί που φεύγουν; Σε ένα Δημόσιο τομέα που έχει αναθρέψει και ευλαβικά κρύψει πολλών χρόνων αμαρτίες , οι πρώτοι που θα έπρεπε να φύγουν σ αυτό το κύμα «εφεδρείας» δεν έπρεπε να είναι οι επίορκοι που κατά καιρούς έχουν τιμωρηθεί με χάδια; Αλλά δυστυχώς δεν είναι αυτοί.

  Συνοψίζοντας, θέλω να αναφέρω ότι είμαι σύμφωνος με κάθε προσπάθεια ανασύνταξης, περικοπής περιττών εξόδων και βελτίωσης κάθε τομέα της Δημόσιας Διοίκησης προς όφελος του πολίτη. Αλλά , είμαι απέναντι σε κάθε εύκολες λύσεις που δεν υπάρχει σχέδιο υλοποίησης ,παρά μόνο η ικανοποίηση ξένων τεχνοκρατών οι οποίοι αποφασίζουν και κρατούν το μέλλον μιας Χώρας. Με άλλα λόγια είμαι σύμφωνος  με κάθετες αλλαγές στην Ελλάδα, αλλά βάση σχεδίου και προοπτικής. Και αρχίζω να υποθέτω ότι στο λεξιλόγιο των εκ Δ.Ν.Τ και Γερμανίας προστατών μας υπάρχει μόνο η πρώτη λέξη και όχι η τελευταία.