Αναζητώντας αυτές τις μέρες διάφορες έγκυρες πηγές ώστε να καταλάβω μετά απο χρόνια τι πραγματικά έγινε στο χωριό Μελιγαλας το 1944, διαπίστωσα πόσο καλοι είμαστε στο να γινόμαστε αυτόκαταστροφικοί.Αυτες τις μέρες ξανά ήρθε στην επικαιρότητα το χωριό της Μεσσηνίας απο τα ακτιβιστικα τερτίπια κάποιου πολιτικού φορέα με αποτέλεσμα να γίνεται αναζητηση της αλήθειας η οποία παρουσιάζεται ανασκευασμένη και μορφοποιημένη πιθανόν και από τις δυο αντιμαχόμενες πλευρές ,τον αιώνιο πόλεμο της αριστεράς με την δεξιά.
Η χρήση του πιθανώς περιέχεται στο κείμενο επειδή ,οποιαδήποτε έρευνα και να κάνει κάποιος ,όσα βιβλία ιστορίας και να συμβουλευτεί ,επειδή τα γεγονότα τότε χρησιμοποιήθηκαν απο όλους με διαφορετικό τροπο στο πέρασμα του χρόνου δεν θα μπορέσει να μάθει την πλήρη αλήθεια απλα να βγάλει κάποια μεμονωμένα συμπεράσματα.Ακομα και η τοπική κοινωνία ειναι διχασμένη και μοιρασμένη σε στρατόπεδα.Παίρνοντας τα δεδομένα για την μάχη στο Μελιγαλα απο την μια παρατεταμένος ο Ελληνικός απελευθερωτικος στρατός και απο την άλλη πλευρά Ελληνες εθνικόφρωνες ή ταγματασφαλίτες ,οπως τους αποκάλεσαν αναλόγως απο ποια πλευρά το βλέπει κανεις, ταμπουρωμένοι στην κωμόπολη.Εκεινη την περίοδο απεχώρησε ο Κατοχικος Γερμανικός Στρατος ανεγγιχτος και έχουμε δυο πληροφορίες που αξίζουν περαιτέρω συζήτησης.Η πρώτη οτι ο ΕΛΑΣ με αρχηγό τον Αρη Βελουχιωτη συγκέντρωσε τις δυνάμεις του στην Πελοπόννησο και αφού δεν ασχολήθηκε καθόλου με την αποχώρηση των Ναζί κινήθηκε προς την Μεσσηνία για την εξουδετέρωση των Ελλήνων συμμάχων των Γερμανών.Στο Μελιγαλα συγκεντρώθηκαν δυνάμεις που οι φίλοδεξιοι τους ονόμασαν εθνικόφρωνες πατριώτες που πολέμησαν κατα των Γερμανών αλλα δεν θέλησαν να παραδωσουν την πόλη στους κομμουνιστές.Το δεύτερο μεγάλο ερώτημα ,πάνω σ αυτήν την διατύπωση ειναι απο που προήλθε ο βαρύς οπλισμός τους και προς τι η σημασία μιας κωμοπολης οπως το Μελιγαλα ώστε να μην την πάρει στα χέρια του ο ΕΛΑΣ. Η μια υπόθεση στηρίζεται οτι οι αμυνομενοι ήταν συνεργοι των Γερμανών οι οποίοι κατα την αποχώρηση τους εφοδιαστηκαν με βαρύ οπλισμό ώστε να αμυνθούν στο μέρος όπου ήταν η διοίκηση των ταγματασφαλιτών εκαι ήταν αυτοί που είχαν συμπεριφερθεί με φρικτό τροπο κατα της τοπικής κοινωνίας κατα την διάρκεια της κατοχής και πήραν το προσωνύμιο ταγματασφαλίτες ή δοσίλογοι.Η άλλη υπόθεση είναι οτι ήταν Ελληνες πατριώτες οι οποίοι δεν ήθελαν να παραδώσουν την Χώρα στους κομμουνιστές και αντιστάθηκαν κατα του Αρη Βελουχιωτη.
Ο καθένας στις μέρες μας εξιστορεί την δικια του ιστορία και σε κάθε πηγή που ανατρέχει κάποιος έχει την δικια της σκοπιά.Ακομα και οι ίδιοι οι κάτοικοι του χωριού ειναι χωρισμένοι στα δυο στρατόπεδα.Η δικιά μου αναφορά στα γεγονότα είναι σφαιρική και αλλά και δεν προσδοκά να ρίξει φως στα γκρίζα γεγονότα, απλά το συμπέρασμα που πρέπει να βγαίνει ειναι ενα αλλα δυστυχώς δεν του δίνουμε σημασία και το προσπερνάμε βλέποντας το δέντρο και χάνοντας το δάσος.Οι Γερμανοί κατακτητές για να ελαττωσουν την δράση των ανταρτών μέσω προπαγάνδας και διαφόρων συνεργατών τους σπέρναν στις τοπικές κοινωνίες τον αντικουμμουνισμό με αποτέλεσμα να βρουν θιασώτες σ αυτήν την προσπάθεια τους και να καταφέρουν να ελαττώσουν σημαντικά την αντίσταση.Ήταν η αρχή για τον μετέπειτα εμφύλιο πόλεμο μέσα στην κατοχή.Εσπειραν μίσος μεταξύ των Ελλήνων πριν καν προλάβουν να αποχωρήσουν και έβαλαν συμπατριώτες μας να αλληλοσκοτωνονται κάτι που ειναι τραγικό .
Υ.Γ Το αρθρο γραφτηκε πριν το αιματηρο συμβαν της Τρίτης 17/09/2013 που δυστυχώς αν το αποκωδικοποιήσει κάποιος δείχνει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Υ.Γ Το αρθρο γραφτηκε πριν το αιματηρο συμβαν της Τρίτης 17/09/2013 που δυστυχώς αν το αποκωδικοποιήσει κάποιος δείχνει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου