Ταξίδι στο άγνωστο!!

Φτάσαμε στο σημείο που επιβεβαιώνεται η φράση "η ζωή κύκλους κάνει" και οδεύουμε μαθηματικά με οπισθοπορεία στο παρελθόν μας σαν χώρα.Εχει δημιουργηθεί η εντύπωση πως γυρνώντας στο παρελθόν θα συναντήσουμε την παράδοση και Ομόνοια σαν Εθνος ,που έχουμε εδω και τόσο καιρό χάσει αλλά γνώμη μου ειναι ότι αυτό είναι η μισή αλήθεια.Επιστρεφοντας ή μάλλον πέφτοντας  απότομα από τις γαλήνη και την ασφάλεια της κορυφής ή θα πιαστείς απο κάπου για να ξανανεβεις ή θα πάρεις τον πιο εύκολο δρόμο ,την κατηφόρα.Η απόφαση αυτή ,έχει τεθεί ως ιστορικό δίλημμα αμέτρητες φορές  και άλλοτε έχει οδηγήσει σε εύφορες κοιλάδες επιτυχίας ,πολλές φορές όμως σε καταστροφικούς εθνικούς μαρασμούς.

  Με μια απλή  ματιά στην καθημερινότητα ,επικρατεί η διαπίστωση ότι η οικονομική κρίση έφερε μια πρωτοφανή καλλιέργεια μίσους στον Νεοέλληνα.Στην καθημερινότητα μας έχει διοχετευθεί μια τεράστια ποσότητα αρνητικής ενέργειας ,η οποία μετατρέπεται σε μίσος.Με ακρίβεια συνάρτησης,γίνεται εύκολα κατανοητό πως η ενέργεια πηγάζει απο όλον αυτόν τον βομβαρδισμό αρνητισμού που δέχεται ο καθένας μας σε κάθε μήκος και πλάτος της Ελλάδας, ο οποίος πηγάζει απο την αποτυχία του συστήματος να διαχειριστεί επιτυχώς,κόπους και κατακτήσεις πολλών χρόνων αλλά και απο την δημιουργία μιας κακής ατομικης νοοτροπίας.Αυτα τα αισθήματα που παράγονται σε τέτοιες καταστάσεις,ειναι αυτά που φράζουν τον δρόμο της αυτοκριτικής και του συλλογισμού.Τα συνεχή χτυπήματα που δέχεται η Ελληνικη  οικονομία και κατα συνέπεια το Ελληνικό νοικοκυριό εχουν μετατραπεί σε αναθέματα δια παντών υπευθύνων και πάθουν σιγά σιγά μια κακία που εκφράζεται ποικιλοτρόπως .

      Μια απο τις μορφές έκφρασης της ,η αποστροφή στο κάθε τι που θυμίζει Ελλάδα ,στην διαρκή απαξίωση όλων των επιτευγμάτων της Νεοελληνικής ιστορίας και η άποψη ότι κύριο χαρακτηριστικό των Ελλήνων ειναι ο ωχαδερφισμος και η κουτοπονηριά.Μισος για κάθε τι που γεννιέται στην πατρίδα μας ,απαξίωση όλων των θεσμών και κάθε προσπάθειας για ανάκαμψη ,η οποία θεωρείται καταδικασμένη να αποτύχει.Αφορισμος για ολους τους δημόσιους υπαλλήλους,όλους  τους πολιτικούς και γενικά επικράτηση του δογματισμού της παροιμίας με την κατσίκα του γειτονα.Η οξυμωρη κατάσταση που δημιουργείται αφήνει τον Ελληνα μέσα σε μια ομίχλη και σκοταδισμό ,εξου και η ροπή προς παλιά απολιταρχικα καθεστώτα.Του λείπει η εμπιστοσύνη που ως έναν βαθμό είναι απολύτως κατανοητό αλλα και η λογική με την εννοια της ορθολογικής σκέψης.

 Αν κάποιος βάλει τις ανωτέρω διαπιστώσεις σε μια τάξη ,θα καταλάβει ότι η Χώρα οδεύει στην ξέρα και δεν κάνουμε τίποτα να το αποφύγουμε.Περιμενουμε απαθέστατοι να συντρίβει ,αφού η έλλειψη εμπιστοσύνης οδηγεί στο ανάθεμα και συνεχίζει στην αδιαφορία ,η οποία είναι ενα μικρο βήμα προ του ατυχήματος.Η έλλειψη εμπιστοσύνης θα μπορούσε να οδηγήσει σε συλλογισμό και αυτοκριτική και εν συνέχεια σε δραστηριοποίηση που θα ήταν πιο παραγωγική και θα μπορούσε να δώσει όραμα ανάκαμψης.
                                                                                                   ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ Γρηγόρης