ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙ-ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ της Μαριανθης Γ. Λαζαρίδου

     Φώτα, χρώματα, ήχοι, μουσική, ζέστη από το αναμμένο στη γωνιά τζάκι, θαλπωρή, οικογενειακές στιγμές, το τριζοβόλημα των ξύλων, η μυρωδιά από τα φρεσκοψημένα κάστανα, οι λευκές, παιχνιδιάρικες χιονονιφάδες, οι παιδικές φωνούλες που λένε τα κάλαντα, οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα στις γεμάτες άχνη πιατέλες, το τραπέζι στρωμένο με γιορτινό τραπεζομάντιλο, το χριστουγεννιάτικο έλατο στολισμένο, περήφανο, ο πρωταγωνιστής των ημερών, με τις πολύχρωμες γιρλάντες… Τι όμορφα θα περάσουμε και πάλι τις γιορτές!

Η Δράμα ντύνεται ήδη με τα γιορτινά της, στο πάρκο και στην πλατεία οι πυρετώδεις ετοιμασίες τελείωσαν κι άρχισε ο πυρετός των γιορτών. Στήθηκαν τα σπιτάκια, τα ξωτικά πήραν τις θέσεις τους, στρογγυλοκάθισε ο Άγιος Βασίλης στο θρόνο και δίπλα του οι βοηθοί του είναι έτοιμοι να υποδεχτούν τα παιδάκια και τα αιτήματά τους.

Ήδη από τα τέλη του Νοέμβρη αρχίζουν να μυρίζουν Χριστούγεννα. Τα καταστήματα με τα εποχικά είδη βάζουν στις βιτρίνες ένα σωρό στολίδια, στην τηλεόραση παίζουν συνεχώς οι διαφημίσεις με τα κάθε λογής παιχνίδια και τα παιδιά ανυπομονούν. Μόλις μπαίνει ο Δεκέμβρης η φύση ντύνεται με το γιορτινό της λευκό φόρεμα, ακούγονται καινούρια και παλιά τραγούδια με χριστουγεννιάτικους στίχους κι όλοι ετοιμάζονται να γιορτάσουν την πιο ευχάριστη, την πιο όμορφη γιορτή χαράς κι αγάπης.

Οι πολύχρωμες μπάλες και τα στολίδια ομορφαίνουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τα λαμπιόνια αναβοσβήνουν ακολουθώντας το χορό της φωτιάς, που καίει στο τζάκι. Μια γλυκιά ζέστη μέσα στο σπίτι συναγωνίζεται αυτή στις καρδιές. Είναι οι μέρες που τα χαμόγελα των μικρών παιδιών μεγαλώνουν και τα μάγουλά τους φλογίζονται από χαρά. Πόσο περιμένουν τα δώρα τους! Και ποιος υπολογίζει την τιμή των δώρων, μπροστά στην αξία που έχουν αυτά τα παιδικά χαμόγελα!

Δεκέμβριος. Ο πιο όμορφος μήνας του χρόνου, για τους δικούς του λόγους. Κι έκανε καλή δουλειά ο χρόνος. Αναμμένο τζάκι, χιόνια, γαλότσες, παγωμένες μυτούλες και δάχτυλα καλά κρυμμένα σε πολύχρωμα γαντάκια. Κάστανα και μήλα με κανέλα. Κόκκινο κρασί και ένα σωρό γιορτές. Δώρα και παραμύθια. Ποιήματα στις σχολικές γιορτές και ώρες ερωτευμένες.

Ο πυρετός για τις επικείμενες γιορτές φτάνει στο ζενίθ του, η βαρεμάρα στο ναδίρ της και κανείς πλέον δεν ψάχνει το ζαχίρ του, αυτό ήταν δουλειά των προηγούμενων μηνών.

Όλοι είναι μονοιασμένοι κι οι πολιτικοί μιλάνε για παγκόσμια ειρήνη, ο Άγιος Βασίλης φιγουράρει παντού- χοχοχό, το έλατο στη θέση του, τα μαγαζιά με εποχιακά και παιχνίδια κάνουν χρυσές δουλειές, πιτσιρίκια  ζητάνε την Άρτα και τα Γιάννενα, οι πλούσιες τρέχουν σε πτωχοκομεία, κάποιοι προσφέρουν μέσα απ’ την καρδιά, άλλοι για να κάνουν επίδειξη πλούτου, δύναμης και status quo, πάντως όλοι μα όλοι ανεξαιρέτως γιορτάζουν.

Τα ζεστά χαλιά απλώνονται στο σπίτι, οι μητέρες μαγειρεύουν νόστιμα εδέσματα, που οι μυρωδιές τους ξεχύνονται στις γειτονιές, τσουρέκια, βασιλόπιτες, και  κουραμπιεδομελομακάρονα πάνω σε γυαλιστερές πιατέλες. Κεράκια αναμμένα στέλνουν με τις φλογίτσες τους ευχές στον ουρανό. Και κάτι ετοιμάζεται στη μακρινή Καισαρεία. Ένα έλκηθρο γυαλίζεται, οι τάρανδοι ετοιμάζονται για το μακρινό ταξίδι, ο κόκκινος γλυκός παππούλης με τα μακριά λευκά γένια δένει τη ζώνη και φοράει τις μπότες του. Τα παιδιά έχουν ήδη ανασκουμπωθεί και σωρός από γράμματα με τις επιθυμίες τους έχει σταλθεί με παραλήπτη τον Άγιο Βασίλη. Η έννοια του δώρου παίρνει άλλη σημασία τα Χριστούγεννα. Τα παιδιά θέλουν παιχνίδια, οι μεγάλοι έχουν τις δικές τους επιθυμίες. Τα δώρα γίνονται δεσμοί, αποδείξεις αγάπης, προσφορές από καρδιά.

Τι ευτυχισμένες μέρες! Πόσα έθιμα αναβιώνουν μέσα από τα τρίγωνα και τις φωνές που τραγουδάνε τα κάλαντα. Το στολισμένο έλατο, το κατάφωτο καράβι, το φλουρί που θα φέρει τύχη σε όποιον το βρει στο κομμάτι της βασιλόπιτάς του, όλα συνθέτουν την πιο μαγευτική εικόνα.

Τα Χριστούγεννα γράφτηκε η πιο παραμυθένια ιστορία. Η γέννηση του μικρού Χριστούλη μέσα σε μια φάτνη δίδαξε την ταπεινότητα, την ισότητα μεταξύ όλων των ανθρώπων και συγκινεί ακόμα κάθε μικρό ή μεγάλο πιστό και μη, με την απλότητά της. Λες και πράγματι η νύχτα των Χριστουγέννων γίνεται Άγια νύχτα, στους δρόμους της περιφέρεται ο μικρός τυμπανιστής, σκορπίζονται παντού τα τρίγωνα κάλαντα, έρχεται ο Χριστός να γεννηθεί στις καρδιές και να μεταφέρουν οι άγγελοι το μήνυμα της αγάπης παντού.

Επί γης ειρήνη και εν ανθρώποις ευδοκία.

Εικόνες αγάπης κι απερίγραπτης ομορφιάς.

Στον αέρα υπάρχει μαγεία.

Εκτυλίσσεται σα λευκή κορδέλα η γιορτή και τυλίγεται γύρω από ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Χρόνια πολλά! Καλή χρονιά!

Κι όλα αυτά μέχρι να δεις από το παράθυρο την πρώτη ανθισμένη αμυγδαλιά…

ΤΟ ΑΝΤΙ-ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Τζα! Σιγά μη σ’ άφηνα να βλέπεις μόνο τη μια πλευρά του νομίσματος. Εδώ στη Barbie και βγάλαμε κόκκινη!

Αν βλέπεις ταινίες, χριστουγεννιάτικες θα ξέρεις πως υπάρχει και εφιάλτης πριν από τα Χριστούγεννα κι αυτόν ακριβώς το ρόλο θα παίξω εγώ!

Nightmare before Christmas!

Αν ξανακούσω άλλη μια φορά το «Last Christmas» και ειδικά από την ατάλαντη εκτέλεση εκείνου το παλιού ελληνικού boy band, των ONE, με τα κιτς μισάνοιχτα μπλουζάκια, θα λάβουν για δώρο ωρολογιακή βόμβα! Κι αυτοί που με πάθος το τραγουδούν κάθε μα κάθε Χριστούγεννα, μήπως να το ξανασκέφτονταν και αντί να μοίραζαν την καρδιά τους δεξιά κι αριστερά, ας την αφήσουν στη θέση τους για να ησυχάσουν και τα αυτάκια μας! 

Επίσης, είπαμε, προσέξτε τι εύχεστε!

«Let it snow», ναι, αλλά με τους -10^ο Κελσίου, και τα -200 ευρώ στην τσέπη, πώς θα ζεσταθείς; Πού θα βρεις τα ξύλα για το τζάκι, σόμπα, λέβητα; Επειδή για πετρέλαιο ούτε που το συζητάμε.

Και αν χιονίσει και το στρώσει και μετά παγώσουν οι δρόμοι, πώς θα το βάλω εγώ το δωδεκάποντο; Θα φάω τα μούτρα μου βγαίνοντας από το draft ημιμεθυσμένη από τα σφηνάκια μπόμπες, το σκούντημα, τον Μπάμπη από το χωριό που ψάχνει γκόμενα και την Barbie από το Μανχάτταν που κι αυτή ψάχνει γκόμενο, αλλά της πέφτει λίγος ο Μπάμπης, επειδή είναι από χωριό.

Η ελεγεία μας, που έγινε τριλογία κι έκανε επιτυχία, αν και δεν άρεσε στην κυρά-Μαρία, καλά που έχουμε και όρεξη για αστεία, συνεχίζεται ακάθεκτη! Κι ευτυχώς έχει πολλά να προσφέρει η πολιτική και κοινωνική σκηνή στο… αντί-πνεύμα μου, μέχρι να γίνει πραγματικότητα η ευχή όλων μας και να τους πέσει η αυλαία στο κεφάλι.

Οι διάσημοι και καλά, συγκινούνται και καλά, με το δράμα των πτωχών, πλην τίμιων ανθρώπων, ενώ έχουν κάνει τα σπίτια τους Las Vegas από τα φωτάκια.

Οι δε πτωχοί πλην τίμιοι, χωρίζονται σε κατηγορίες πλέον!

Κοίτα να δεις που σε 3000 χρόνια που θα διαβάζουν ιστορία οι απόγονοί μας, θα παρατηρούν πως έχουμε κοινωνική διαστρωμάτωση και στους φτωχούς…

Νεόπτωχοι, μέτρια φτωχοί με έναν απολυμένο στην οικογένεια-δε θα φάμε γαλοπούλα-αλλά κοτόπουλο, αρκετά φτωχοί αλλά έχουμε ακόμα ΔΕΗ-νερό κι ασύρματο internet, fake φτωχοί-το παίζω και λίγο Μάρθα Κλάψα στο μανάβη, αληθινά φτωχοί… «δεν έχω ούτε τα απαραίτητα για να ζήσω», «δεν ξέρω αν αύριο θα ζω»…

Δράματα, δράματα, με μεγάλα γράμματα!

Κι εγώ εδώ να γράφω, με μια κούπα καφέ να παγώνει μέσα σε τρία δευτερόλεπτα, ενώ σκέφτομαι τι δώρο θέλω για τα γενέθλιά μου και γιατί να μην τρώμε μαγειρίτσα και κοκορέτσι και το χειμώνα!

Με τόσο κρύο άρχισα να μιλάω ρωσικά και αν είχα αγελάδα και την άρμεγα θα έβγαζε κατευθείαν frozen yogurt, και δε θα χρειαζόταν να τρέχω στο chill box που ειλικρινά τώρα το χειμώνα τι κάνουν;! Τι πουλάνε;

Την ίδια ώρα, ο γνωστός ανταποκριτής από τη Ρώμη κι άξιος δημοσιογράφος, Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελάκης -και μαγκιά του, παραδέχτηκε δημόσια τις σεξουαλικές του προτιμήσεις (gay είναι ο άνθρωπος, δεν τρώει κεφάλια, χαλαρώστε λίγο!)

Κι ο Φώτης Σεργουλόπουλος, αστείος τηλεπαρουσιαστής με καλή ψυχή από ότι λένε όλοι, θα κάνει παιδάκι, ενώ είναι gay –κι επίσης μαγκιά του, αν κι εδώ οι απόψεις υπέρ-διίστανται, αλλά σας υπόσχομαι να το συζητήσουμε μετά τις γιορτές.

Επειδή επείγουν τώρα! Παραμέρισε κοσμάκη τα προβλήματά σου και τρέχα στην Πονηρούπολη.

Λάθος το είπα; Κοίτα αν είναι να με κρίνεις, διάβασε μόνο το προηγούμενο κομμάτι με τα «merry Christmas». Εδώ το μόνο «merry» θα αναφέρεται στην κυρά-Μαίρη που είπαμε και παραπάνω πως δεν της άρεσε το άρθρο!

Μπερδεύτηκες;

Έλα, μη σκας, υπάρχει ελπίδα.

Εδώ υπάρχει υπουργός ανάπτυξης στην Ελλάδα.

Γιατί να μην υπάρχει Άγιος Βασίλης;

Θα σε πάρω από το χεράκι και θα πάμε μαζί στα σπιτάκια των ξωτικών, θα μας βάψουν και θα πληρώσουμε να πιούμε κρασί, ενώ θα ακούμε το τελευταίο φυντάνι του ελληνικού πενταγράμμου (εμ, βέβαια πέντε, να είναι πιο εύκολη η γνωστή χειρονομία…)

Καλά, σταματάω να είμαι κακιά καρδιά μου, μόνο κάνε μου τη χάρη, μη με πας Stan κι όπου αλλού θέλεις, εγώ για σένα και πατινάζ κάνω και πού ξέρεις, ίσως με πάρουν και μια μέρα στο Dancing with the stars, μαρς και κουκουνάρς!

Θα πάμε που λες στο δραμινό μας επίτευγμα, τόσο κόπο έκαναν οι εθελοντές κι ο δήμος. Θα δώσουμε παιχνίδια για τα παιδάκια, ένα πεντάευρω σε ελεημοσύνες και θα τραγουδήσουμε την «άγια νύχτα» στο Θέατρο live και στο club 36!

Θα κάνουμε και φέτος γιορτές.

Και θα μας αρέσει.

Επειδή θα είμαστε μαζί.

Και πάντα θα βρίσκουμε κάτι για να γελάμε…

«Μαμά, έχουμε αστέρι ή να ανέβω εγώ στην κορυφή του έλατου;»

«Αστέρι έχουμε! Γαϊδούρι για τη φάτνη δεν έχουμε!»