Τουρκία, ώρα μηδέν

Ετυχε πριν καιρό να επισκεφθώ την Κωνσταντινούπολη και  αισθάνθηκα αυτά τα περίεργα συναισθήματα που σου δημιουργεί η Πόλη.Χαρα για τις ομορφιές που συναντάς,νοσταλγία για κάθε τι Ελληνικό ,δέος για την τρομερή ανάπτυξη των Τούρκων,αγοραφοβια για τον πυκνό της πληθυσμό που γίνεται ανυποφορος,μαγεία για τα στενα του Βοσπορου που μου έδειξαν κάτι διαφορετικό απο αυτό που έχω συνηθίσει, την τομή των κοινών στοιχείων Δύσης και ανατολής.Η ολοκληρωση της επίσκεψης στην Αγία Σοφια,μας άφησε με έναν θυμό τον οποίο δυναμώνει το ακριβές αντίγραφο αυτής το  μπλε τζαμί.Ο θυμός όμως ξεπεράστηκε και έγινε θλίψη κατα την διάρκεια της ημέρας.Η έκρηξη πατριωτισμού στον εσωτερικό μου εαυτό έδωσε την θέση της στην απορία και συμπόνια προς τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα των κατοίκων της Πολης.

      Εχοντας φύγει απο την καρδιά της ευρωπαϊκής κρίσης,το κατακαθι και την αιτία για τα πανδεινα της Ευρωζώνης,την ανενταχθη σε περιορισμούς και αντικείμενο παγκόσμιας κριτικής Ελλάδα,είχε προηγηθεί μια δήλωση ενός Τούρκου αξιωματούχου ,ο οποίος έσπευσε να καλέσει την Ελλάδα να πουλήσει τα νησιά της σε Τούρκους επιχειρηματιες.Η δήλωση αυτή ήταν μια επίδειξη δύναμης των γειτόνων μας σε σχέση με την ανήμπορη και χτυπημένο απο όλες τις πλευρές Χώρα μας.Η Κωσνταντινουπολη ,ο κύριος εκφραστής με τα παράλια της Μικρας Ασίας της οικονομικής άνθησης,παρουσίαζε έντονα την εικόνα ενός ταλαιπωρημένος λαού που μέσα απο την προπαγάνδα και την αμάθεια ,δούλευε σκληρά ώστε να αναδειχθεί η νέα τάξη των νεοπλουτων σαν αντίβαρο στην παλιά,του κοσμικού κράτους .Σημαντικο εργαλείο στην χαλιναγώγηση του πλήθους ,η θρησκευτική αφοσίωση και το καθημερινό ανάθεμα του δυτικού πολιτισμού ,δείγμα της καθετης πολιτικής προς τον μονόδρομο του Ισλάμ.

   Ο επίλογος ,δείχνει ότι ευημερία ενός λαού δεν φαίνεται απο το χρηματιστήριο ,τα μεγάλα έργα και τους μισθούς των εκάστοτε "´golden boys"αλλά παρά μόνο απο την μόρφωση του και την ορθολογιστική διαχείρηση των κόπων του.Μονο το ενα δεν μπορεί να επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.Η μόρφωση πρέπει να συνδυαστεί με την ορθολογική διαχείριση και την ορθολογική διαχείριση την φέρνει η μόρφωση .Ελλαδα και Τουρκία ακολουθήσαμε η καθεμιά τον ενα μόνο δρόμο  .Η πρώτη απέτυχε και σύντομα ακολουθεί και η δεύτερη.